Huygensgebouw - Nijmegen

familie Winkenius

Gewoon een gebouw. Tegenwoordig gelukkig beeldschermen op de vloeren zodat je de indeling van het gebouw kan zien. Parkeer garage onder het gebouw, ingang van de parkeergarage is aan de zijkant.

Joop Moons

Al met al is het een plezante plek om met gelijkgestemde te discussiëren over vakgerelateerde onderwerpen. Daarnaast is er een groene buitenruimte voor al uw biologische versnaperingen. De gemengde toiletten zijn een leuke moderne toepassing van gendergelijkheid, echter wordt er door de meeste gebruikers wel eerst gekeken welk geslacht het meest dominant aanwezig is, alvorens een besluit wordt gemaakt tot toetreding.

Bob Jacobs

Mooie futuristische gebouwen die elkaar aanvullen. Het geheel is met waterpartijen en veel groen omgeven.

Emma Peters

Al 6 jaar loop ik hier rond alsof het m'n tweede thuis is. Nu al helemaal met het nieuwe interieur van 2020 man man wat een goed stijltje. Helaas is het prominente probleem van de verwarming nog steeds aanwezig. Een grote, hoge ruimte is namelijk pokke moeilijk te verwarmen. Dusss, als je een dagje gaat studeren, zorg dat de de essentials bij hebt: sjaal, muts en handschoenen! Maar zoals we weten van studeren: iets te koud is beter dan iets te warm want dan blijf je on fireeee en alert. Joejoe!

Willem Verbeek

Constantijn Huygens ken ik goed, is een soort wonderkind uit de 17e eeuw, een pientere knaap die zich bekwaamde op velerlei gebied. Hij was niet alleen goed thuis in de exacte wetenschappen maar beheerste zowel actief als passief ook Grieks, Latijn, Frans, Duits, Engels, Spaans en Italiaans. Hij componeerde meer dan 800 stukken, bespeelde instrumenten, was architect en ontwierp huizen en wegen. Schreef veel literair werk, gedichten, epigrammen, zogenaamd voor de lol maar hij bleef er wel voortdurend aan schaven en nam het stiekem heel serieus. Zoals ie eigenlijk met alles deed. Of ie er echt gelukkig mee was, blijft een beetje de vraag. Zijn eigenlijke werk was de diplomatieke dienst. In de liefde had hij weinig geluk, zijn vrouw die hij in zijn gedichten Sterre noemde, stierf op 38-jarige leeftijd. Hij overleefde haar 50 jaar.

Het is dinsdag 30 april 2019, nog vroeg en wat bewolkt, net een inspirerende wandeling door Landgoed Brakkesteyn gemaakt en penetreer nu de campus van de Radboud Universiteit, het Silicon Valley van Nederland. Ik kijk mijn ogen uit op de verzameling High Tech-gebouwen die hier de laatste tientallen jaren zijn verrezen en weer een totaal andere schoonheid uitstralen dan die ik net in het Park zag.

Ben benieuwd hoeveel wonderkinderen en geniale wetenschappers ik hier ga ontmoeten. Buiten voor de ingang aan de achterkant van het gebouw waar ook het restaurant is, staat iemand zichtbaar genietend vol overtuiging te paffen. Hij is scheikundig medewerker, werkt hier al heel lang, heeft alles al wel gezien en meegemaakt, hij is er wel klaar mee maar moet nog een paar jaartjes voor ie met pensioen kan. Aardige vent, gevoel voor humor, niet negatief over zijn werk dat hij altijd met plezier heeft gedaan maar de rek is eruit en alles is er ook niet echt beter op geworden. Door de draaideur loop ik met hem naar binnen waar het erg rustig is, het is meivakantie en er zijn weinig studenten. Alleen de heel ambitieuze en degenen die nog verplichte werkstukken moeten afmaken of inleveren.

Mij bevalt die rust wel, kan ongestoord mijn gang gaan en merk aan de mensen die er zijn dat zij het ook wel fijn vinden en tijd hebben om met me te praten. Ik verken dit prachtige ultramoderne gebouw op mijn dooie gemak. Een doordachte constructie en zeer energiezuinig, hier is over nagedacht, hoe kan het ook anders met al deze techneuten.

Ik ontmoet vriendelijke mensen, personeel, medewerkers, onderzoekers, studenten, soms de spreekwoordelijke wat zonderlinge of verdwaasde nerds. Maar dat maakt het nou net allemaal zo gemoedelijk en toegankelijk. Ik heb mooie, persoonlijke, indringende, serieuze en vrolijke gesprekken. Ik kom hier zeker nog eens terug.

Pedro Alonso

- Soms een beetje koud
- Engels is een ding dat wij als Nederlanders minder goed kunnen dan we denken
- Kantine is overvol in de pauze
+ Lachen om slechte Engelse uitspraak
+ Veel computers

Ida DiVincenzo

Fijne plek om te studeren en om les te krijgen. Kom een keer hoi zeggen bij de werkplekken buiten de 2.8 gang, of in de Zuidkantine!

Peter van der Wolk

Nooit problemen!